دستمزد و حقوق پرداختی

حداقل دستمزد قانونی

اکثر کارکنان باید از حداقل دستمزد قانونی (National Minimum Wage) برخوردار شوند. از اول آوریل 2003 برای کارکنانی که سن آنها 22 یا بیشتر باشد حداقل دستمزد قانونی چهار پوند و نیم در ساعت است. برای افراد بین 18 تا 21 و همینطور افراد مسن تر که در حال گذراندن دوره آموزشی در آغاز شش ماهه اول کارشان هستند این دستمزد حداقل سه پوند و هشتاد پنس است.

برداشت از دستمزد

کارفرمای تان فقط در صورتی می تواند از دستمزد شما چیزی کسر کند که:

یا در قانون مجاز شده و یا قراردادتان آن را مجاز کرده، بعنوان مثال مانند برداشتی از بابت مالیات بر درآمد و پرداخت مالیات بابت بیمه های اجتماعی (شما باید قبل از اینکه مبلغی از حقوق تان کسر شود، یک نسخه از قرارداتان را داشته باشید)؛
شما بطور کتبی با چنین برداشت هایی موافقت کرده باشید؛
به شما پول اضافی پرداخت شده است.

این در مورد همه کارکنان صدق می کند. دستمزدها شامل پاداشتی ها، حق کمیسیون، دستمزد دوره تعطیلات، دستمزد قانونی دوره بیماری، دستمزد قانونی دوره زایمان، و پرداختی دوره بیکارسازی میشود. اگر شما پذیرفته اید که بیمه بازنشستگی بپردازید آن نیز ممکن است از حقوق تان برداشته شود.

مالیات بر درآمد و بیمه های اجتماعی

میزان مالیات بر درآمد و بیمه های اجتماعی در اول هر سال مالی که روز 5 آوریل است تغییر می کند. ارقامی که در اینجا آمده مربوط به سال مالی 04-2003 هستند.

مالیات بر درآمد

به 4615 پوند اول درآمدتان مالیاتی تعلق نمی گیرد. این تخفیف مالیاتی شخصی برای افرادی که سن شان 65 سال به بالا است بیشتر است.

وقتی درآمدتان بالای 4615 پوند شود، به آن مالیات تعلق می گیرد و به 1960 پوند اولی که از این مبلغ بیشتر باشد 10 در صد مالیات تعلق می گیرد. بالای این مبلغ تا 30,500 پوند نرخ مالیات 22 درصد است، و از این مبلغ به بالا نرخ مالیات 40 درصد است.

مالیات بیمه های اجتماعی

در چهار نوع مختلف پرداخت می شود بسته به اینکه شما شاغل هستید، کار آزاد می کنید و یا بطور داوطلبانه این مالیات را می پردازید.

اگر شاغل هستید روی درآمد 89.01 پوند تا 595 پوند در هفته شما نرخ مالیاتی رده 1 را که 11 درصد در آمد تان است (9.4 درصد اگر که شما قرار نیست بیمه بازنشستگی اضافه دولتی را دریافت کنید) پرداخت می کنید و برای هر میزان درآمد بالای 595 پوند 1 درصد بیشتر می دهید.

اگر کار آزاد می کنید و کمتر از 4,095 پوند در سال درآمد دارید در آنصورت نرخ مالیاتی رده 2 را که 2 پوند در هفته است پرداخت می کنید.

اگر کار آزاد می کنید و سود شما بین 4,615 تا 30,940 پوند است در آنصورت شما نرخ مالیاتی رده 4 را که 8 درصد سودتان است پرداخت می کنید و بر هر میزان درآمد بالای این حد 1 درصد بیشتر می دهید.

(اگر شما شاغل نیستید ولی مایل هستید که بعنوان پرداخت کننده مالیات بیمه های اجتماعی باقی بمانید در آنصورت باید نرخ مالیاتی رده 3 که 6.95 پوند در هفته است را پرداخت کنید.)

اقلام پرداختی تفکیک شده در فیش حقوق تان

هر زمان که به شما حقوق پرداخت می شود باید در فیش حقوق تان این اقلام تفکیک شوند:

مبلغ حقوق قبل از مالیات تان؛
همه کسری های صورت گرفته؛ و
مبلغ حقوق بعد از مالیات تان (آنچه به دست تان می رسد).

پرداخت دستمزد سیاه (ثبت نشده) غیرقانونی است. شما حق برخوردار شدن از کمک هزینه زندگی و سایر حقوق اشتغال تان را در صورت قبول این نوع دستمزد از دست می دهید.

با اداره مالیات چک کنید که آیا مالیات درآمد و مالیات بیمه های اجتماعی شما پرداخت شده است یا نه. اگر این پرداختی ها صورت نگرفته در آنصورت می توانید تقاضا کنید که از حقوق تان مالیات بیمه های اجتماعی کسر شود.

دستمزد دوره بیماری

دستمزد قانونی دوره بیماری (Statutory Sick Pay – SSP) حداقل دستمزدی است که کارفرما باید به کارکنی که بیمار است پرداخت کند. این مبلغ برای 28 هفته پرداخت می شود.

ملزومات اصلی برای برخوردار شدن از این دستمزد به این قرارند:

سن شما باید 16 تا 65 سال باشد؛
درآمد متوسط هفتگی شما باید معادل یا بیشتر از سطح پائین درآمد برای محاسبه بیمه های اجتماعی باشد (در حال حاضر این مبلغ 77 پوند است)؛
برای چهار روز متمادی یا بیشتر از آن بیمار باشید (دستمزد قانونی دوره بیماری برای سه روز اول بیماری پرداخت نمی شود)؛
کارفرمای خود را از همان روز اول بیماری تان نسبت به وضعیت خود مطلع کرده باشید – روزی که کارفرمای خود را مطلع می کنید شروع چهار روز اول بیماری شما حساب می شود؛
لازم است که یک گواهی پزشکی پس از هفت روز بیماری عرضه کنید.

کارفرمای شما ممکن است قرارداد دستمزد دوره بیماری به شما عرضه کند که از دستمزد قانونی دوره بیماری سخاوتمندانه تر باشد. مطمئن باشید که مطابق با روال اداری ویژه برای اطلاع دادن کارفرمای خود در دوره بیماری رفتار می کنید – دراین مورد به قرارداد تان و یا کتاب راهنمای پرسنل رجوع کنید.

دستمزد دوره ای قبل از فسخ قراردادتان (Notice pay)

شما این حق قانونی را دارید که برای یک دوره قبل از فسخ قراردادتان از پرداختی ویژه ای برخوردار شوید مگر اینکه در قراردادتان مبلغ دیگری قید شده و یا بطور فوری از کار اخراج شده اید.

دستمزد دوره بیکارسازی

بیکارسازی وقتی رخ می دهد که:

کارفرمای شما کلا موسسه اش را تعطیل کرده و یا محل کار شما تعطیل شده است؛ یا
تعداد نیروی کار شاغل کم شده است.

اگر قرار است بیکار شوید و کارفرمای تان نمی تواند یک کارمناسب دیگر به شما عرضه کند در آنصورت در صورتی که برای کارفرمای تان حداقل دو سال کار کرده باشید از این حقوق برخوردارید:

اطلاع قبلی با زمان کافی؛
یک مبلغ قانونی یکجا؛
مرخصی معقول از کار برای اینکه بتوانید دنبال کار دیگری بگردید و یا برای کار آموزی خود تنظیمات لازم را انجام دهید.

اگر شما بطور موجه ای از پذیرفتن کار مناسب دیگری که کارفرمای تان به شما عرضه کرده خودداری کنید در آنصورت از حق برخوردار شدن از دستمزد دوره بیکارسازی محروم می شوید.

میزان این پرداختی بسته به این دارد که برای چه مدت بطور ممتد برای کارفرما تان کار کنید، سن شما چقدر است و دستمزد هفتگی تان چقدر است.

کارفرمای تان ممکن است مطابق قرارداد به شما مزایای دوره بیکارسازی عرضه کند که از حداقل قانونی بهتر باشد.

اگر کارفرمای تان از پرداخت دستمزد دوره بیکارسازی به شما خودداری کند یا نمی توانید با هم درباره میزان این پرداختی توافق کنید، در آنصورت می توانید طی شش ماه پس از اتمام کارتان موضوع را جهت رسیدگی به دادگاه کار واگذار کنید.

سلامتی و ایمنی در کار

کارفرمای شما بر اساس قانون ملزم است مطمئن شود که تا آنجا که بطور عملی مقدور است محل کار شما برای هر کسی که در آنجا کار می کند و یا به آنجا سر می زند بی خطر است.

باید یک خط مشی کتبی درباره سلامتی و ایمنی وجود داشته باشد و در آن روشن باشد که چه کسی کدام مسئولیت را در این باره بعهده دارد. کارفرمای تان باید خطرات ممکن را ارزیابی کند و بر اساس مقررات قانونی تعیین کند که برای مقابله با این مخاطرات چه اقداماتی باید صورت گیرد.

نمایندگان کارکنان در امورایمنی باید بتوانند در مشاورت با کارفرما بطور منظم از محل کار بازدید کنند و توصیه های لازم را اعلام کنند و برای انجام وظایف خود در این ظرفیت از کارشان وقت آزاد داشته باشند و از بابت آن حقوق هم دریافت کنند.

کارفرمای شما باید مقررات معینی را رعایت کند، بعنوان مثال درباره:

میزان صدا در محل کار؛
جابجایی فیزیکی اشیاء؛
مخاطرات معینی که در برخی صنایع یا فعالیت ها وجود دارد؛
استفاده از صفحه مانیتور.

اگر در محل کار زنانی وجود دارند که زیر سن یائسگی هستند کارفرما باید یک ارزیابی ویژه از مخاطرات کاری انجام دهد و این شامل کارکنانی هم می شود که یا در استخدام آژانس کاریابی هستند و یا کار آزاد دارند.

بعنوان یک شاغل، شما این مسئولیت عمومی را دارید که تا حد معقول سعی کنید که ایمنی خود و سایرین را حفظ کنید و در اقداماتی که کارفرما به این منظور انجام می دهد تشریک مساعی داشته باشید.

اجرای حقوق شاغلین در زمینه سلامتی و ایمنی

اگر با کارفرمای تان درباره مسائل مربوط به سلامتی و ایمنی اختلاف نظر دارید در آنصورت با نماینده کارکنان در زمینه ایمنی و یا با نماینده اتحادیه کارگری مشورت کنید و یا شما می توانید با این افراد تماس بگیرید:

نماینده محلی مدیریت بهداشت و ایمنی (در این مورد به دفترچه تلفن رجوع کنید)
شهرداری محل تان (سراغ مامور بهداشت و ایمنی و یا مامور بهداشت محیط را بسته به اینکه نوع کارتان چیست بگیرید)

به کارفرمای تان از قبل اطلاع بدهید که از آنجا که هیچ امکان دیگری ندارید به نهادهای خارج از محیط کار متوسل شده اید.

همیشه به یاد داشته باشید اگر برای برخوردار شدن از حقوق تان با مشکلی مواجه شدید، سریعترین و موثرین روش حل آن گفتگو با کارفرمای تان و کسب مشاوره از افراد کارشنا س است قبل از آنکه به اقدام رسمی برای رفع آن متوسل شوید.